آکوب 3:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸ بله هچکَس زبان و لِلّکا لگام کرتَ نکنت. زبان سرکَشّێن شِرّے که چه کُشۆکێن زهرا پُرّ اِنت.

آکوب 3:8 Mga Krus na Reperensya

زَبور 140:3

وتی زبانا چۆ مارا تێزَ کننت و گرّمارئے زهرِش لُنٹانی چێرا اِنت. اۆشت...

زَبور 55:21

زبانی چۆ ٹێلا چرپ اَت بله دلی جنگیگ، دپئے هبری چه رۆگنا نرمتر، بله کَشّتگێن زَهم اتنت.

زَبور 57:4

منی اَرواه شێرانی نیاما اِنت، آس بُن دئیۆکانی نیاما وپسان، هما مردمانی نیاما که دنتانِش تیر و نئیزه اَنت و زبانِش تێزێن زَهم.

زَبور 58:4

آیان زهرے مان اِنت چُش که مارئے زهرا، سْیَه‌مارێئے ڈئولا اَنت که گۆشی بستگ‌اَنت و

زَبور 59:7

بچار که چه دپا چے درَ کننت، زَهمِش دپا اِنت، گوَشنت: ”کَسّ اِشکنگا نه‌اِنت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 3:13

گُٹّ و گلواِش پْراهێن کَبرے، زبانا په مکر و پرێبا کارَ بندنت، گَرّمارئے زَهرِش لُنٹانی چێرا اِنت و

آکوب 3:6

زبان هم یکّ اَنچێن آسے که مئے جسم و جانئے رگ و بندانی تها سِلّیانی دنیاے. مردما پَهک سِلّ و آلودگَ کنت و آییئے درُستیگێن زِندا آسَ جنت. زبان وت آسے که چه دۆزهئے آسا رۆک بوتگ.

آکوب 3:7

هر ڈئولێن جانوَر، بالی مُرگ، مار و گۆج و دریایی سَهدار رامگ کنگَ بنت و انسانا اے کار کرتگ،

اِلهام 12:9

بلاهێن اژدیا در کنگ بوت، هما کوَهنێن مار، که اِبلیس و شئیتان گوَشگَ بیت و سجّهێن دنیایا گُمراه کنگا اِنت. آ گۆن وتی پرێشتگان زمینا دئور دئیگ بوت.