Níkòdêm deên ndɔ, ye bú a: «Nuaá mé baá gi nùà koô, bɔ́ bú dé feê ŋar seér cu nde né naàn wa? À nde cu né lè meî yilá komo, te bɔ́ ŋar ferré cu bú ndɔ wa?»
Loù mé cieé koô sâ ceré yeé teèn, kela seér yeé kɔɔ́. Loù sâ Yeésò lé naâ ter wuo njebá, à lɔgɔ njií ké ter ye bɔ̀ nùàr a: «Mɔ nuaré déì né mé nyúá, bú a, ndê ká yoòr mò, à ŋueé kwa nòmò.
À den cuù, ye mè a: Gi aá kèn! Feh né mè, tií né mè ndɔ; Bei wɔ̂ŋ né mè, Cèrè-mbáŋ né mè ndɔ. Nuaá né mé nyúá, mè nde né bú nòmò ŋueê ké te nduùn yɔ̀ŋe haá, mè bú haá nde né dé lòù.
Cúcuí Ŋagâ bɔ̂ Fù ye: Ndê!» Nuaá mé né felá, bú a, júée: Ndê!» ndɔ! Nuaá né mé nyúá nòmò, bú a, ndê! Nuaá mé gwaán né nòmò yɔ̀ŋ ŋueê, bú a, ndê, à weh dé lòù.