Mè né bí mân toò tueé kwaá, ye te bí mban nde gi yoòr mò, temé die bí lè. Mè tueé bí, dé ká te wɔ́ŋe bí nde né mé gèr kwaré. Mé njéh mene, bí sìè lòm temé tég, mè yɔgɔ́ gi aá wɔ́ŋ kèn!»
bɔ́ né bɔ̀ Yeésò bɔ̀ yo bɔɔ́ taré, bɔ́ né bɔ́ toó nyegé, ye bɔ́ a: «Bí dèn lòm te ŋgòr Càŋe tég; gèr né teèn. Béh gèr ŋene nde né feh hihiné, te béh nde ye *Lò Càŋ yilá.»
Béh lèmè lòm mé Yeésò. Temé beèh dɔɔ́ŋ né gi beè seèn; toò bɔ̂ jomo gi né bú ndɔ. À lé naâ cio ké te toû yoló, à gèh cio fegùlì hèllè dùlà ŋgwéh. Lòù sam, ye vɔ́gɔ́-temé nyî né ter, wa Càŋ nde né nyí haá ma. Kènê à baá ké teèn kwarè kɔgɔ Càŋ, à né te be gaâ seèn den den.
Kɔ̀cɔ̀, jue ka bí bɔ̀ vevenê bɔ̀! Bí kɔ́ ŋgwéh ye, mɔ bí né bɔ̀ mbeí wɔ̂ŋ, sâ bí né bɔ̀ bùnò bɔ̀ Càŋ wa? Né yeé môn; nuaá mé ye nyí né mbeí wɔ̂ŋ né nùà bùnò Càŋ.