زَبور 148:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. چه آسمانان هُداوندا بنازێنێت، برزێن جاگهان آییا ستا کنێت.

زَبور 148:1 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 103:22

او هُداوندئے سجّهێن جۆڑ کرتگێنان، هر جاگه که آییئے بادشاهی برجاه اِنت! هُداوندا بنازێنێت. او منی اَرواه! هُداوندا بنازێن.

زَبور 146:1

هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. او منی ارواه! هُداوندا بنازێن.

زَبور 69:34

آسمان و زمین آییا بنازێننت، دریا و آییئے تهئے سجّهێن سَهدار.

زَبور 89:5

او هُداوند! آسمان تئیی اجبێن کاران ستا کنت و تئیی وپاداریا هم، پاکێنانی دیوانا.

مَتّا 21:9

ایسّائے پێش‌رُمب و پدرُمبێن مردم، کوکّار کنانا گوَشگا اَتنت: ”هوشیانا، او داوود بادشاهئے چُکّ! مبارک بات هما که په هُداوندئے ناما کئیت، هوشیانا، بُرزین اَرشا.“