زَبور 145:14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁴ هرکَس که کپیت، هُداوند آییا داریت و هرکَس که لگَتمال اِنت، هُداوند آییا چستَ کنت.

زَبور 145:14 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:117

منا مُهر بدار که بِرَکّان، مُدام تئیی هُکمانی زِگرا کنان.

زَبور 146:8

هُداوند کۆرانی چمّان پچَ کنت، هُداوند همایان چستَ کنت که لگَتمال اَنت، هُداوند پهرێزکاران دۆستَ داریت،

زَبور 37:24

تُرے بٹَگلیت، زمینا نکپیت، چیا که هُداوند آییئے نگهپان اِنت.

زَبور 38:6

پوره کُمپ و دوتل آن، سجّهێن رۆچا ماتم کنانا گردان.

زَبور 42:5

او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و

زَبور 94:18

وهدے گوَشتُن: ”منی پاد ٹگلگا اِنت“، تئیی مِهرا، او هُداوند، منا چه کپگا داشت.