زَبور 142:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ هُدائے بارگاها زار و پریاتَ کنان و چه هُداوندا رهمَ لۆٹان.

زَبور 142:1 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 141:1

او هُداوند! ترا تئوارَ کنان، زوتّ په من بیا. وهدے ترا تئوارَ کنان، منی تئوارا گۆش دار.

زَبور 28:2

منی پریات و زاریئے تئوارا گۆش دار، وهدے چه تئو مَدَتَ لۆٹان و وتی دستان دێم په تئیی پاکێن بارگاها بُرزَ کنان.

زَبور 30:8

او هُداوند! ترا تئوارُن جت، تئیی گوَرا زاری و پریاتُن بُرز کرت:

زَبور 32:1

بَهتاور هما اِنت که هُداوند چه آییئے ناشَریان سر گوَستگ و گناهی بَکشگ بوتگ‌اَنت.

زَبور 54:1

او هُدا! گۆن وتی ناما منا برَکّێن. گۆن وتی زۆرا گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹگلێن.

زَبور 57:1

منی سرا رهم کن. او هُدا! منی سرا رهم کن، چیا که منی اَرواه تئیی مئیار و باهۆٹ اِنت. تئیی بانزُلانی ساهگا پناهَ زوران، تان هما وهدا که اے بلاه برئوت و بگوَزیت.