زَبور 119:90 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹⁰ تئیی وپاداری نَسلانی نَسل برجم اِنت، تئو زمین اَڈّ کرت و اے برجاهَ مانیت.

زَبور 119:90 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 100:5

که هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان، آییئے وپاداری نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.

زَبور 104:5

تئو زمین آییئے بُنرِدانی سرا اێر کرتگ که هچبر سُرِتَ نکنت.

زَبور 148:6

هماییا اے سجّهێن، اَبد تان اَبد برجاه داشتگ‌اَنت و اَنچێن هُکمے داتی که هچبر دئور دئیگ و ناکار کنگَ نبیت.

زَبور 36:5

او هُداوند! تئیی مِهر اَرشا رسیت و وپاداری تان جمبران.

زَبور 89:11

آسمان تئیگ اِنت و زمین هم، جهان و اِشیئے تها هرچے که هست، تئو اَڈّ کرتگ‌اَنت.

زَبور 93:1

هُداوند بادشاهیَ کنت آییا وتا په شان و شئوکت آراستگ، هُداوند پُرشئوکت اِنت و زۆر و واکا سِلَهبند. دنیا مُهر اۆشتاتگ و نلرزیت.