زَبور 119:37 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³⁷ منی چمّان چه بے‌اَرزشێن چیزّان دور بدار، منا وتی راهان زندگ بدار.

زَبور 119:37 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:25

من هاکان وپتگان، منا وتی لَبزئے هسابا زندگ بدار.

زَبور 119:40

په تئیی رهبندان هُدۆناک آن، چه وتی اَدلا منا زندگ بدار.

زَبور 71:20

هرچُنت تئو منا بازێن سکّی و سۆری پێش داشتگ، بله پدا منی زندا بۆدێنئے. هئو، نۆکسرا منا چه زمینئے جُهلانکیا بُرزادَ کارئے.

مَتّا 5:28

بله من شمارا گوَشان، اگن کَسے په بدچمّی و دِلدُزّی جنێنێا بچاریت، بزان وتی دلا، گۆن هما جنێنا زِنایی کرت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:16

چێا که دنیائے سجّهێن چیزّ، بزان جسمئے لۆٹ و واهگ، چمّئے لۆٹ و واهگ و مالئے کِبر و گُرور، چه پتا نئیاتکگ‌اَنت، چه دنیایا آتکگ‌اَنت.