زَبور 119:159 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁵⁹ بچار تئیی رهبند منا چۆن دۆست اَنت، وتی مِهرئے هسابا منا زندگ بدار، او هُداوند!

زَبور 119:159 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:153

منی سکّی و سۆریان بچار و منی سرا رهم کن که تئیی شَریَتُن نشمُشتگ.

زَبور 119:47

چه تئیی هُکمان شادمان آن، که منا دۆست اَنت.

زَبور 119:97

تئیی شَریَت منا چۆن دۆست اِنت، سجّهێن رۆچا همِشیئے پِگرا آن.