زَبور 119:152 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁵² من سکّ دێر اِنت زانتگ، تئو وتی پرمان برجم داشتگ‌اَنت که اَبدی ببنت.

زَبور 119:152 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:144

تئیی پرمان تان اَبد په اَدل اَنت، منا سرپدی بدئے که زندگ بمانان.

زَبور 119:160

تئیی سجّهێن هبر راست اَنت و تئیی سجّهێن آدلێن هُکم اَبدمان.

لوکا 21:33

زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.