زَبور 119:113 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹³ چه دوروێن مردمان نَپرتَ کنان و تئیی شَریَتا دۆستَ داران.

زَبور 119:113 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:103

تئیی هبر چۆنێن شیرکنێن تامے کننت، منی دپا چه بێنگا شیرکنتر اَنت.

زَبور 119:47

چه تئیی هُکمان شادمان آن، که منا دۆست اَنت.

زَبور 119:97

تئیی شَریَت منا چۆن دۆست اِنت، سجّهێن رۆچا همِشیئے پِگرا آن.

زَبور 94:11

هُداوند انسانئے سجّهێن پگرانَ زانت، آ زانت که ناهودگ و ناکار اَنت.

مَرکاس 7:21

چُش که بدێن پِگر و هئیال، بێننگی، دُزّی، هۆن و کۆش، زِنا،

آکوب 1:8

پرچا که آ دودل اِنت و وتی هچّ کار و هچّ کِردارئے سرا مُهر نه‌اۆشتاتگ.