زَبور 119:109 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰⁹ هرچُنت که مُدام مرکئے پنجگا آن، بله تئیی شَریَتا بێهئیالَ نکنان.

زَبور 119:109 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 119:117

منا مُهر بدار که بِرَکّان، مُدام تئیی هُکمانی زِگرا کنان.

زَبور 119:152

من سکّ دێر اِنت زانتگ، تئو وتی پرمان برجم داشتگ‌اَنت که اَبدی ببنت.

زَبور 119:16

چه تئیی هُکمان شادمانَ بان و تئیی هبرا نشمۆشان.

زَبور 119:83

چۆ مَشکێا آن که دوتّانی تها هُشک بوتگ، بله تئیی هُکمُن نشَمُشتگ‌اَنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 8:36

اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: تئیی سئوَبا سجّهێن رۆچا گۆن مَرکا دێم په دێم اێن و کُربانیگێن پَسانی پئیما هساب آرگَ بێن.