زَبور 112:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸ آییئے دل مُهر اِنت، نتُرسیت، نێٹ وتی دژمنانی شِکستا گندیت.

زَبور 112:8 Marejeleo ya Msalaba

زَبور 118:6

هُداوند گۆن من اِنت، منَ نتُرسان. انسان منا چے کرتَ کنت؟

زَبور 118:7

هُداوند گۆن من اِنت، منی مَدَت کنۆک، په سرپرازی دژمنانی نێمگا چاران.

زَبور 27:14

هُداوندئے ودارا بئے، زۆرمند بئے و دلا ڈَڈّ کن. هئو! هُداوندئے ودارا بئے.

زَبور 31:24

او سجّهێنان که هُداوندئے ودارا اێت! پُرزۆر ببێت و دلا ڈَڈّ کنێت.

زَبور 37:34

هُداوندئے ودارا بئے و هماییئے راها بۆشت، که ترا په مُلکئے میراس برگا سرپرازَ کنت، وتَ گندئے که بدکار چۆن گُڈّگَ بنت.

زَبور 49:6

آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 59:10

هُدا په من مهربان اِنت و منی کُمکا کئیت، دژمنانی سرا وتی پێرۆزیا گندان.

زَبور 91:8

تهنا گۆن وتی چمّانی شانک دئیگا بدکارانی سزایانَ گندئے.

زَبور 92:11

منی چمّان دژمنانی شِکست دیستگ و گۆشان بدکارانی سرشکونیئے هبر اِشکتگ.