پێدایش 42:28 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²⁸ گۆن وتی براتان گوَشتی: ”منی نُگرَهِش نَزُرتگ‌اَنت، اِش اَنت منی گۆنیئے تها اَنت.“ تُرسے آیانی دلا کَپت. دێمِش گۆن یکدگرا کرت و دْرَهان و لَرزانا گوَشتِش: ”اے چِه کارے که هُدایا گۆن ما کرتگ؟“

پێدایش 42:28 Marejeleo ya Msalaba

پێدایش 27:33

نون اِساکا بَلاهێن لَرزَگے جانا کپت و گوَشتی: ”گڑا آ کئے اَت که شکارے جت و په من آورتی و من تئیی آیگا دمانے پێسر وارت و آییارا برکت دات؟ و اَلّم آییا برکتَ رسیت.“

پێدایش 42:29

وهدے آ وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت، وتی سجّهێن کِسّه و سرگوَستِش آورتنت. گوَشتِش:

پێدایش 42:36

آیانی پت آکوبا گوَشت: ”شما منا بےائولاد کنگا اێت. ایسُّپ هم نێست‌اِنت و شَمون هم. نون شما بِنیامینا پچ گِرگَ لۆٹێت. اے سجّهێن کَهر منی سرا کپگا اَنت.“

پێدایش 43:23

پێشکارا گوَشت: ”پَرواه نێست. متُرسێت. شمئیگ و شمئے پتئے هُدایا اے گَنج گۆنیان مان کرتگ. شمئے نُگره منا رَستگ‌اَنت.“ نون شَمونی آیانی کِرّا آورت.

زَبور 61:2

ترا چه زمینئے گُڈسرا گوانکَ جنان، وهدے دلُنَ دْرهیت. منا دێم په تلارێا بر که چه من بُرزتر اِنت.

لوکا 21:26

مردم، دنیائے سرا آیۆکێن جنجال و سکّی و سۆریانی تُرس و بیمّا بێهۆشَ بنت، چێا که آسمانئے زۆر و واک لَرزێنگَ بنت.