Zaburi 90 - Swahili Revised Union Version - SRUVDC

KITABU CHA NNE Mungu adumuye milele na binadamu apitaye Sala ya Musa, Mtu wa Mungu.

¹ Wewe, Bwana, umekuwa makao yetu, Kizazi baada ya kizazi.

² Kabla haijazaliwa milima, wala hujaiumba dunia, Na tangu milele hata milele ndiwe Mungu.

³ Wamrudisha mtu mavumbini, usemapo, Rudini, enyi wanadamu.

⁴ Maana miaka elfu machoni pako Ni kama siku ya jana ikiisha kupita, Na kama kesha la usiku.

⁵ Wawafutilia wanadamu mbali kama ndoto, wao ni kama majani yameayo asubuhi.

⁶ Asubuhi yachipuka na kumea, Jioni yakatika na kukauka.

⁷ Maana tumeangamia kwa hasira yako, Na kwa ghadhabu yako tumezidiwa.

⁸ Umeyaweka maovu yetu mbele zako, Dhambi zetu za siri katika mwanga wa uso wako.

⁹ Maana kwa hasira yako maisha yetu yanapita punde, Maisha yetu yanaisha kama kite.

¹⁰ Miaka ya maisha yetu ni sabini, Na ikiwa tuna nguvu miaka themanini; Tena kiburi chake ni taabu na ubatili, Maana wakati unapita upesi nasi kutokomea punde.

¹¹ Ni nani aujuaye uweza wa hasira yako? Na ghadhabu yako inayolingana na kicho chako?

¹² Basi, utufundishe kuzihesabu siku zetu, Tujipatie moyo wa hekima.

¹³ Urudi, Ee BWANA utakasirika hadi lini? Wahurumie watumishi wako.

¹⁴ Utushibishe asubuhi kwa fadhili zako, Nasi tutashangilia na kufurahi siku zetu zote.

¹⁵ Utufurahishe kwa kadiri ya siku ulizotutesa, Miaka sawa na ile tuliyopatwa na maovu.

¹⁶ Matendo yako na yaonekane kwa watumishi wako, Na utukufu wako kwa watoto wao.

¹⁷ Na fadhili za BWANA, Mungu wetu, ziwe juu yetu, Na kazi ya mikono yetu uifanye thabiti, Naam, kazi ya mikono yetu uifanikishe.