7 وَ دَاوُدْ رَسَّلْ لِتَامَارْ فِي بَيْتهَا وَ قَالْ: «مِنْ فَضُلْكِ، أَمْشِي بَكَانْ أَخُوكِ أَمْنُونْ وَ سَوِّي لَيَّهْ أَكِلْ.»
وَ خَلَاصْ، أَمْنُونْ رَقَدْ وَ سَوَّى نَفْسَهْ مَرْضَانْ. وَ وَكِتْ الْمَلِكْ أَبُوهْ جَاءْ لِيِشِيفَهْ، هُو قَالْ لَيَّهْ: «مِنْ فَضْلَكْ، أَنْطِي إِذِنْ لِأَخْتِي تَامَارْ تَجِي تِسَوِّي لَيِّ إِتْنَيْن كَعَكْ فِي قِدَّامِي. وَ هِي ذَاتْهَا تَنْطِينِي وَ أَنَا نَاكُلَهْ.»
وَ تَامَارْ مَشَتْ بَيْت أَخُوهَا أَمْنُونْ وَ لِقَتَهْ رَاقِدْ. وَ خَلَاصْ، هِي شَالَتْ دَقِيقْ وَ عَجَّنَتَهْ وَ سَوَّتَهْ كَعَكْ فِي قِدَّامَهْ.
وَ دَاوُدْ بَنَى بُيُوتْ لِنَفْسَهْ فِي حِلِّتَهْ الْأُسُمْهَا مَدِينَةْ دَاوُدْ. وَ جَهَّزْ بَكَانْ لِصَنْدُوقْ الرَّبّ وَ بَنَى لَيَّهْ خَيْمَةْ.