Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Jakuba 4:14 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

14 wy, którzy nie wiecie, co będzie jutro. Czym jest wasze życie? Bo mgłą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika.

Onani mutuwo Koperani


Mabaibulo enanso

Biblia Gdańska

14 (Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para zaiste jest, która się na mały czas pokazuje, a potem niszczeje.)

Onani mutuwo Koperani

Słowo Życia

14 Przecież nawet nie wiecie, co was spotka jutro! Jesteście jak poranna mgła, która pojawia się na chwilę, a potem znika bez śladu.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

14 Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest wasze życie? Doprawdy jest parą, która pojawia się na krótko, a potem znika.

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

14 A przecież nawet nie wiecie, co wam przyniesie jutro. Czym jest wasze życie? Jesteście jak mgła, która pojawia się na chwilę, a następnie znika.

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

14 a nie znacie jutra, ani tego jakim będzie wasze życie. Bowiem jesteście parą, tym, co się na krótko ukazuje, a potem jest zakryte.

Onani mutuwo Koperani




Jakuba 4:14
17 Mawu Ofanana  

Gdyż: Wszelkie ciało jest jak trawa i wszelka jego chwała jak kwiat trawy. Uschła trawa i kwiat opadł,


Spraw, JHWH, abym poznał swój kres I to, jaka jest miara moich dni – Bo chcę wiedzieć, jak jestem znikomy!


A świat przemija wraz ze swoją pożądliwością; kto zaś pełni wolę Boga, ten trwa na wieki.


Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, W dniu mojej niedoli skłoń ku mnie swoje ucho, W dniu, gdy [Cię] wzywam, Odpowiedz mi bez zwlekania.


bogaty natomiast swoim poniżeniem, że przeminie jak kwiat trawy.


Jak długo, JHWH? Czy będziesz skrywał się na zawsze? Czy będzie płonął jak ogień Twój gniew?


Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Bądźcie zatem rozsądni i trzeźwi – dla modlitw.


Moje pokolenie wyrwane i zwinięte przede mną jak namiot pasterski. Zwinąłem jak tkacz moje życie, [On] odciął mnie od krosien, z dnia na noc położyłeś mi kres.


Pamiętał, że są tylko ciałem, Duchem, który wychodzi i nie wraca.


Człowiek przypomina tchnienie, Jego dni – jak cień, który mija.


Nie chwal się dniem jutrzejszym, skoro nie wiesz, co urodzi się dziś.


Zaniechajcie sobie człowieka, który jest tchnieniem w swych nozdrzach! Bo za co można go uznać?


Lecz Barzilaj odpowiedział królowi: Ile jest jeszcze dni w latach mego życia, że miałbym się udać z królem do Jerozolimy?


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa