Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Filipian 2:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jeśli jakiś bodziec miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i zmiłowanie,

Onani mutuwo Koperani


Mabaibulo enanso

Biblia Gdańska

1 Jeźli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeźli jaką uciechę miłości, jeźli jaką społeczność ducha, jeźli są jakie wnętrzności i zlitowania w was,

Onani mutuwo Koperani

Słowo Życia

1 Przykład Chrystusa stanowi dla was zachętę, Jego miłość niesie wam pocieszenie, a Duch Święty pomaga wam żyć w jedności i okazywać innym współczucie oraz miłość.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 Jeśli więc jest jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i miłosierdzie;

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakaś serdeczność i miłosierdzie,

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

1 Jeśli więc, macie jakąś pociechę w Chrystusie, jeśli jakąś zachętę miłości, jeśli jakąś wspólnotę Ducha, jeśli jakieś wnętrze i litość

Onani mutuwo Koperani




Filipian 2:1
42 Mawu Ofanana  

Dlatego jako wybrani Boży, święci i ukochani, przywdziejcie serdeczne współczucie, dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość,


Boga nikt nigdy nie widział; jeśli kochamy się nawzajem, Bóg trwa w nas i Jego miłość w nas jest wydoskonalona.


aby zostały zachęcone ich serca zjednoczone w miłości i ku wszelkiemu bogactwu całkowitej pewności zrozumienia, ku [dogłębnemu] poznaniu tajemnicy Boga – Chrystusa,


bo też w jednym Duchu my wszyscy zostaliśmy zanurzeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni – i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.


Pieśń stopni. Dawidowa. Oto, jak dobrze i miło, Gdy bracia żyją w zgodzie!


Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,


A ponieważ jesteście synami, Bóg wysłał do waszych serc Ducha swojego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!


A u rzeszy tych, którzy uwierzyli, było jedno serce i dusza i ani jeden nie nazywał własnym tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.


A kto zachowuje Jego przykazania, trwa w Nim, a On w nim; to natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.


Teraz zaś idę do Ciebie, a mówię to na świecie, aby mieli moją radość wypełnioną w sobie samych.


I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, którą Bóg ma dla nas. Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.


My bowiem jesteśmy obrzezaniem, którzy czcimy Boga w duchu, chlubimy się w Chrystusie Jezusie i nie pokładamy ufności w ciele.


Czy nie wiecie, że jesteście przybytkiem Boga i Duch Boży mieszka w was?


Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach.


Nadzieja zaś nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany.


Codziennie też jednomyślnie trwali w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z [wielką] radością i w prostocie serca,


według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, w uświęceniu Ducha, do posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech się wam pomnożą.


abyśmy dzięki dwom niezmiennym posunięciom, co do których niemożliwe jest, aby Bóg zawiódł, my, którzy ocaleliśmy, mieli mocną zachętę, by uchwycić się przedłożonej nam nadziei.


Gdyż Bóg mi świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich uczuciami Chrystusa Jezusa.


jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania –


Bogu zaś niech będą dzięki, który nam w Chrystusie zawsze daje zwycięstwo i woń Jego poznania rozchodzi się przez nas na każdym miejscu;


Codziennie umieram, bracia, [zapewniam] na waszą chlubę, którą mam w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.


Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży wasze serce i niech się nie boi.


Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.


A oto był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Człowiek ten był sprawiedliwy i oddany, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był na nim;


Dlatego moje wnętrze jęczy nad Moabem jak lutnia, i to, co we mnie – nad Kir-Chareset.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa