Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Przysłów 15:15 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

15 Dla tego, kto cierpi, każdy dzień jest zły, ale pogodne serce to ciągła uczta.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Gdańska

15 Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

15 Wszystkie dni strapionego są złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

15 Wszystkie dni biednego są smutne; ale kto jest właściwego usposobienia, ma ustawiczne wesele.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

15 Wszystkie dni uciśnionego są złe; lecz człowiek wesołego usposobienia ma ustawiczną ucztę.

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

15 Wszystkie dni cierpiącego są złe, ale dobre serce to ciągła uczta.

Onani mutuwo Koperani




Przysłów 15:15
17 Mawu Ofanana  

Jako zasmucani, a jednak zawsze radośni. Jako ubodzy, a jednak wielu wzbogacający. Jako nic nie mający, a jednak posiadający wszystko.


W nadziei bądźcie radośni, w ucisku wytrwali, w modlitwie oddani.


Radosne serce rozjaśnia twarz; serce obolałe wywołuje przygnębienie.


Radość serca służy zdrowiu; lecz przygnębiony duch ujmuje sił.


Powiem więcej: Dzięki naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, przez którego teraz dostąpiliśmy pojednania, Bóg stał się naszą chlubą.


Gdyż tak jak nie brak nam cierpień podobnych Chrystusowym, tak za sprawą Chrystusa doświadczamy wielkiej pociechy.


Około północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewali Bogu hymny. Przysłuchiwali się im więźniowie.


Ale cieszcie się, i to w takiej mierze, w jakiej jesteście uczestnikami cierpień podobnych Chrystusowym, abyście, w pełni szczęśliwi, mogli przeżywać radość w czasie objawienia się Jego chwały.


Rozum rozsądnego jest mu źródłem życia, głupota natomiast jest karą dla głupców.


W tym wszystkim naszą chlubą było świadectwo naszego sumienia. Potwierdzało nam ono, że w stosunkach z ludźmi, a szczególnie z wami, postępowaliśmy z właściwą Bogu prostotą i szczerością — nie jako po ludzku mądrzy, lecz jako polegający na Jego łasce.


A on na to: Dni mojej wędrówki liczą teraz sto trzydzieści lat. Krótkie i złe były lata mego życia i nie dosięgły lat wędrówki moich ojców.


Wszyscy, synowie i córki, starali się go pocieszyć. Był jednak niepocieszony. Opłakiwał go i powtarzał: Pogrążony w żalu zejdę do mego syna do grobu.


Serce rozumne szuka wiedzy, lecz usta głupców karmią się głupotą.


Lepiej mało z bojaźnią PANA, niż wielkie skarby, a przy tym niepokój.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa