Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Jeremiasza 10:20 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

20 Tymczasem mój namiot zniszczony, zerwany każdy mój sznur. Moi synowie odeszli i oto jestem sama. Nie rozbiją już mojego namiotu i jego zasłon już nie rozwieszą.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Gdańska

20 Namiot mój zburzony jest, i wszystkie powrozy moje porwane są; synowie moi poszli odemnie, i niemasz ich; niemasz, ktoby więcej rozbijał namiot mój, a rozciągał opony moje.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

20 Mój namiot został zburzony i wszystkie moje powrozy są zerwane. Moi synowie odeszli ode mnie i nie ma ich. Nie ma już nikogo, kto by rozbił mój namiot i rozciągnął moje zasłony.

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

20 Mój namiot został zburzony, wszystkie moje powrozy zerwane, moi synowie odeszli ode mnie i ich nie ma; nikt już nie rozbije mojego namiotu, ani nie przytwierdzi mych zasłon.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

20 Lecz mój namiot jest zniszczony i wszystkie moje sznury są zerwane: moi synowie odeszli ode mnie i nie ma ich. Nikt już nie rozepnie mojego namiotu, nikt nie rozciągnie moich zasłon.

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

20 Mój namiot zniszczony i wszystkie moje sznury zerwane. Moi synowie odeszli ode mnie i ich nie ma. Nikt już nie rozbije mojego namiotu i nie rozciągnie moich zasłon.

Onani mutuwo Koperani




Jeremiasza 10:20
12 Mawu Ofanana  

Klęska goni klęskę. Tak! Spustoszony jest kraj! Nagle padły namioty, ich zasłony przepadły w jednej chwili.


Tak mówi PAN: Słuchaj! Z Ramy dochodzi narzekanie! Gorzki płacz! To Rachela opłakuje swoje dzieci. Nie daje się pocieszyć po ich stracie, bo swoich dzieci już nie ma!


Powiększ swój namiot! Rozciągnij zasłony swoich siedzib! Nie wahaj się! Wydłuż swe sznury! I wbij mocno paliki!


ה Podbili go nieprzyjaciele, powiodło się jego wrogom, bo PAN pognębił Syjon za liczne przestępstwa. Dzieci poszły w niewolę gnane przez nieprzyjaciela.


Włożyłem moje słowa w twoje usta, ukryłem cię w cieniu mojej ręki, by utrwalić niebo i ziemię i powiedzieć Syjonowi: Ty jesteś moim ludem!


Bezbożni zostaną powaleni i wyginą, lecz dom sprawiedliwych ocaleje.


Kto mnie widzi, to ostatnie już chwile, spojrzysz na mnie — a mnie już nie będzie!


Nie miała przewodnika wśród synów, których powiła, nie miała też nikogo, kto by ujął ją za rękę wśród synów, których wychowała.


Wypędzacie z pięknych domów kobiety mego ludu! Zabieracie ich dzieciom mą ozdobę na zawsze!


Tak! Przyniosę ci uzdrowienie, uleczę cię z twoich ran — oświadcza PAN — bo nazwali cię Wypędzoną: Syjonem przez wszystkich opuszczonym.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa