Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Hebrajczyków 6:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

19 Trzymamy się jej jako kotwicy duszy, pewnej i niewzruszonej, sięgającej aż poza zasłonę,

Onani mutuwo Koperani


Mabaibulo enanso

Biblia Gdańska

19 Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,

Onani mutuwo Koperani

Słowo Życia

19 Nadzieja ta jest dla naszej duszy jak kotwica dla statku—jest bowiem niewzruszona, mocna i zaczepiona za zasłoną nieba.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

19 Którą mamy jako kotwicę duszy, bezpieczną i niewzruszoną, sięgającą poza zasłonę;

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

19 Tę nadzieję mamy jako kotwicę duszy, niezawodną, ale też mocną, i wchodzącą aż do tego miejsca, które się mieści głębiej od zasłony;

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

19 Jej to trzymamy się jako kotwicy duszy, pewnej i mocnej, sięgającej aż poza zasłonę,

Onani mutuwo Koperani




Hebrajczyków 6:19
33 Mawu Ofanana  

Dlaczego rozpaczasz, ma duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił, On moim wybawieniem i On moim Bogiem!


Następnie kapłan złoży kozła w ofierze za grzech ludu, wniesie jego krew poza zasłonę i uczyni z tą krwią podobnie jak uczynił z krwią cielca, to znaczy pokropi nią nad pokrywą przebłagania oraz przed pokrywą.


Przekaż swojemu bratu Aaronowi, żeby nie wchodził do miejsca najświętszego, poza zasłonę, przed pokrywę przebłagania, która leży na skrzyni Świadectwa, bez przygotowania. W przeciwnym razie może umrzeć, gdyż ukazywać się będę w obłoku nad pokrywą przebłagania.


do drugiej natomiast raz w roku wkracza tylko arcykapłan, i to z krwią, którą ofiaruje za samego siebie i za popełnione nieświadomie grzechy ludu.


Za drugą zasłoną znajdowała się część wewnętrzna przybytku, zwana miejscem najświętszym.


Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, ziemią zatrzęsło, skały popękały,


Skoro więc razem z Chrystusem zostaliście wzbudzeni, zabiegajcie o to, co w górze, gdzie siedzi Chrystus po prawej stronie Boga.


Pomimo moich pokruszonych kości Ubliżają mi nieprzyjaciele. Mówią do mnie co dnia: No to gdzie ten twój Bóg?


Jednak fundament Boży stoi niewzruszony. Opatrzony jest tą pieczęcią: Zna Pan tych, którzy są Jego. Oraz: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pana.


Zrodziła się zatem obawa, że możemy wpaść na skały. Dlatego z rufy zrzucono cztery kotwice i modlono się o nastanie dnia.


Obietnica natomiast dlatego została uwarunkowana wiarą, aby udział w niej był sprawą łaski. Została także dana w taki sposób po to, aby dotyczyła całego potomstwa, czyli nie tylko tych, którzy trzymają się Prawa, ale i tych, którzy podążają śladami wiary Abrahama, ojca nas wszystkich,


Usunęli zatem kotwice, zostawiając je w morzu. Równocześnie poluzowali wiązania sterowe, przedni żagiel nastawili pod wiatr i trzymali kurs na brzeg.


Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień wypróbowany, kosztowny kamień węgielny mocnego fundamentu — kto dochowa wiary, ten się nie zachwieje.


Oto Bóg zbawieniem moim! Zaufam, nie będę się lękał, gdyż PAN jest mocą moją, pieśnią moją, zbawieniem moim!


Zbliżajmy się zatem odważnie i ufnie do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę zapewniającą pomoc w stosownej porze.


On nas wraz z Chrystusem przywrócił do życia i wraz z Nim umieścił na wysokościach nieba. Uczynił to w Chrystusie Jezusie,


Tak, pamiętam — i ze łzami wspominam te chwile, Kiedy w wielkim tłumie chadzałem do domu Bożego, A lud świętował radośnie i wyrażał swą wdzięczność.


Dlatego, bracia moi, ukochani, bądźcie stali, niewzruszeni, wciąż tryskający poświęceniem w dziele Pana, pewni, że wasz trud nie jest daremny w Panu.


Prawdą jest, że przemieszcza się niczym cień, Prawdą — że na próżno się miota. Gromadzi i nie wie, dla kogo.


Wróćcie do twierdzy, więźniowie nadziei! Dziś także ogłaszam: W dwójnasób ci odpłacę!


Paweł, świadomy, że jedna część zgromadzonych składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, oznajmił wobec Rady: Drodzy bracia, ja jestem faryzeuszem i synem faryzeuszów. Jestem tu dziś sądzony z powodu nadziei i zmartwychwstania.


Abraham, wbrew beznadziei, mając nadzieję uwierzył, aby stać się ojcem wielu narodów, zgodnie z zapowiedzią: Takie będzie twoje nasienie.


a wytrwałość siłę charakteru; siła charakteru nadzieję,


Teraz trwają: wiara, nadzieja i miłość — te trzy. A z nich największa jest miłość.


Im Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest wśród pogan bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały.


Błogosławiony niech będzie Bóg, Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa! On odrodził nas do żywej nadziei. Uczynił to w swym wielkim miłosierdziu, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa