Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




Abakuka 2:17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

17 Tak! Okryje cię gwałt zadany Libanowi i rozbije cię rzeź dokonana na zwierzętach, a to z powodu krwi ludzkiej i gwałtu zadanego ziemi, miastu oraz wszystkim, którzy w nim mieszkali.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Gdańska

17 Bo cię łupiestwo Libanu okryje i spustoszenie zwierząt, które ich straszyło: dla krwi ludzkiej i dla gwałtu ziemi i miasta, i wszystkich, którzy mieszkają w niem.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

17 Okryje cię bowiem bezprawie Libanu i spustoszenie bestii, które ich straszyły, z powodu krwi ludzkiej i przemocy dokonanej w ziemi miastu i wszystkim jego mieszkańcom.

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

17 Pokryje cię gwałt spełniony nad Libanem; spustoszenie, co zwierzęta wprawiło w trwogę z powodu przelanej ludzkiej krwi oraz z powodu gwałtu spełnionego nad krajem, miastem i wszystkimi jego mieszkańcami.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

17 Gdyż obciąży cię bezprawie, popełnione na Libanie, a rzeź zwierząt, która je przeraziła, powali Cię z powodu przelanej krwi ludzkiej i gwałtu, dokonanego na kraju, na grodzie, i na wszystkich jego mieszkańcach.

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

17 Gdyż okryje cię gwałt Libanu i rzeź zwierząt rozbije je – z powodu krwi ludzkiej i gwałtu zadanego ziemi, miastu oraz wszystkim jego mieszkańcom.

Onani mutuwo Koperani




Abakuka 2:17
15 Mawu Ofanana  

Ponieważ ty złupiłeś wiele narodów, złupią też ciebie wszystkie pozostałe ludy, z powodu ludzkiej krwi i gwałtu zadanego ziemi, miastu i wszystkim jego mieszkańcom.


Otwórz, Libanie, swoje wrota, niech ogień strawi twoje cedry!


Powierz PANU swój los, On ciebie podtrzyma, Nie dopuści, by sprawiedliwy upadł i nigdy nie powstał.


i na waszych oczach tak odpłacę Babilonowi, wszystkim mieszkańcom Chaldei, za całe zło, które popełnili na Syjonie — oświadcza PAN.


Słuchaj! Zbiedzy i uchodźcy z ziemi babilońskiej głoszą na Syjonie pomstę PANA, naszego Boga, pomstę za Jego świątynię.


Człowiek ścigany za zabójstwo ucieka aż po grób — niech go nie wstrzymują!


Córko Babilonu, skazana na zniszczenie! Szczęśliwy będzie ten, kto ci odpłaci tym, czym ty nam płaciłaś!


Stańcie wkoło, naprzeciw Babilonu, wy wszyscy, napinacze łuku! Strzelajcie do niego, nie żałujcie strzał, gdyż zgrzeszył przeciwko PANU!


Przy twym rozległym handlu stałeś się pełen przemocy — zgrzeszyłeś! Wtedy zrzuciłem cię, zhańbionego, z góry Bożej i usunąłem cię, cherubie wiele mogący, spośród ognistych kamieni.


Narody zadrżą, gdy padnie, gdy strącę go w świat zmarłych, między tych, którzy zstąpili do grobu. A w podziemnej krainie ucieszą się drzewa Edenu, te wybrane i najlepsze z libańskich, wszystkie pojone niegdyś wodą.


Czy dlatego ma opróżniać ze zdobyczy swoją sieć, by wciąż bezkarnie wyniszczać narody?


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa