Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




2 Samuela 20:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i zawołał: Nie mamy udziału w Dawidzie ani dziedzictwa w synu Jessaja! Każdy do swoich namiotów, Izraelu!

Onani mutuwo Koperani

Biblia Gdańska

1 Tedy się tam pojawił mąż niepobożny, którego zwano Seba, syn Bichry, mąż Jemini. Ten zatrąbił w trąbę, i rzekł: Nie mamy my działu w Dawidzie, ani mamy dziedzictwa w synu Isajego; wróć się każdy do namiotów swoich, o Izraelu!

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 I znalazł się tam przypadkiem człowiek Beliala imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Ten zadął w trąbę i powiedział: Nie mamy działu w Dawidzie ani nie mamy dziedzictwa w synu Jessego. Każdy do swojego namiotu, o Izraelu!

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

1 A był tam przypadkiem obecny nikczemny człowiek, Binjaminita, imieniem Szeba, syn Bichri. On zadął w trąbę i zawołał: Nie mamy działu w Dawidzie, ani dziedzictwa w synu Iszaja – każdy do swych namiotów, Israelu!

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

1 Zdarzyło się, że był tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita, który zadął w trąbę i zawołał: My udziału w Dawidzie nie mamy, Nie mamy dziedzictwa w synu Isajego, Izraelici, idźcie, każdy do swojego namiotu!

Onani mutuwo Koperani

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i powiedział: Nie mamy udziału w Dawidzie, nie mamy dziedzictwa w synu Jiszaja – każdy do swoich namiotów, Izraelu!

Onani mutuwo Koperani




2 Samuela 20:1
31 Mawu Ofanana  

Gdy więc cały Izrael zobaczył, że król ich nie wysłuchał, odpowiedział królowi tymi słowy: Jakiż to dział mamy w Dawidzie?! Nie ma dziedzictwa z synem Jessaja! Do swych namiotów ruszaj, Izraelu! Sam teraz zadbaj o swój ród, Dawidzie! Z taką odpowiedzią Izraelici rozeszli się do swoich posiadłości.


Ponieważ król odrzucił prośbę ludu, Izrael odpowiedział mu w te słowa: Jakiż to dział mamy w Dawidzie?! Nie ma dziedzictwa z synem Jessaja! Do swych namiotów ruszaj, Izraelu! Sam teraz zadbaj o swój ród, Dawidzie! Z taką odpowiedzią Izrael rozszedł się do swoich namiotów.


Jeśli usłyszałbyś, że w jednym z twoich miast, które PAN, twój Bóg, daje ci na mieszkanie, mówi się:


A co do moich wrogów, którzy nie chcieli, abym był ich królem, przyprowadźcie ich tu i zetnijcie w mojej obecności.


Lecz jego poddani nienawidzili go i wysłali za nim delegację z takim oświadczeniem: Nie chcemy, aby ten człowiek był naszym królem.


Czym węgiel dla żaru i drewno dla ognia, tym człowiek kłótliwy dla wzniecenia sporu.


Z tym, co zauważysz, nie biegnij pochopnie do sądu, bo co zrobisz potem, gdy cię zawstydzi twój bliźni?


PAN jest bliski tym, których serce jest złamane, Wybawia skruszonych na duchu. ר


Powstań, PANIE! Wystąp przeciw takim! Rzuć ich na kolana! Uratuj swoim mieczem me życie przed bezbożnym,


Król Rechabeam tymczasem udał się po radę do starszych, którzy za życia Salomona służyli przy jego ojcu: Jak mi radzicie odpowiedzieć ludowi?


A nikczemnicy? Ci będą jak cierń! Rozwiani będą oni wszyscy! Nikt po takich bowiem nie wyciąga ręki.


W tym czasie Absalom rozesłał zwiadowców do wszystkich plemion Izraela. Nieśli oni wiadomość: Gdy usłyszycie dźwięk rogu, wołajcie: Absalom został królem w Hebronie!


Wówczas różni ludzie, nieprzyjaźni i niegodziwi, spośród tych, którzy poszli z Dawidem, zaczęli przebąkiwać: Nie poszli z nami. Nie damy im teraz nic z łupu, który uratowaliśmy. Niech każdy zabiera swą żonę, swoich synów i córki — i niech idzie!


Synowie Helego byli ludźmi niegodziwymi. Nie znali oni PANA.


Wtem, gdy już sobie podjedli, mieszkańcy miasta, ludzie niegodziwi, obstąpili dom! Zakołatali do drzwi! Wyprowadź tego człowieka! — krzyknęli do gospodarza. — Dawaj tu swego gościa! Chcemy sobie z nim poużywać!


Gdy tylko przybył do miasta, zadął w róg na pogórzu Efraima i Izraelici, z nim na czele, zeszli z pogórza.


Piotr nie mógł się z tym pogodzić: Za nic w świecie nie będziesz mył mi nóg! A Jezus na to: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał ze Mną działu.


Synowie Beniamina: Bela i Beker, i Aszbel, Gera i Naaman, Echi i Rosz, Mupim i Chupim, i Ard.


Wybrał on sobie trzy tysiące wojowników z Izraela, z których dwa tysiące stacjonowało przy nim w Mikmas oraz na pogórzu Betel, a tysiąc przy Jonatanie w Gibei Beniaminowej. Reszta ludzi zdatnych do walki została przez niego rozesłana do domu.


Precz! — krzyczał Szimei. — Precz, krwiopijco, nikczemniku!


Absaloma zaś wzięli i wrzucili w lesie do wielkiego dołu, po czym narzucili na niego ogromną kupę kamieni. A co do pozostałych Izraelitów, rozpierzchli się — każdy w swoją stronę.


Izraelici zatem ruszyli za Szebą, synem Bikriego, zamiast za Dawidem, natomiast Judejczycy skupili się wokół swojego króla i szli z nim od Jordanu do Jerozolimy.


Po tej rozmowie kobieta zwróciła się mądrze do mieszkańców miasta i ci ścieli Szebę, syna Bikriego, po czym głowę wyrzucili Joabowi. Wówczas Joab zadął w róg i wojsko odstąpiło od miasta. Każdy udał się w swoją stronę, a Joab wrócił do Jerozolimy, do króla.


Znajdźcie dwóch łajdaków gotowych zaświadczyć, że bluźnił on Bogu i królowi, po czym wyprowadźcie go i ukamienujcie — niech umrze.


I Rut poszła. Weszła na czyjeś pole i zbierała kłosy za żeńcami. Wkrótce okazało się, że pole, na którym zbierała kłosy, należało do Boaza z rodziny Elimeleka.


Ponadto Dawid zwrócił się do Abiszaja i do towarzyszącej mu służby: Mój własny syn, który wyszedł z mojego wnętrza, chce odebrać mi życie, dlaczego więc dziwić się temu Beniaminicie? Zostawcie go! Niech złorzeczy, skoro PAN go do tego pobudził.


Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie podzielone, czeka je upadek.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa