Biblia Todo Logo
Baibulo la pa intaneti

- Zotsatsa -




2 Koryntów 5:4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

4 Przecież przebywając w nim, tęsknimy obciążeni, bo nie chcemy go po prostu zrzucić. Pragniemy znaleźć się w mieszkaniu pochodzącym z nieba — aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

Onani mutuwo Koperani


Mabaibulo enanso

Biblia Gdańska

4 Bo którzyśmy w tym namiocie, wzdychamy, będąc obciążeni, ponieważ nie żądamy być zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.

Onani mutuwo Koperani

Słowo Życia

4 Chociaż trudno nam żyć w naszych obecnych ciałach, to nie chcielibyśmy umrzeć i rozstać się z nimi. Wolelibyśmy, aby zostały one od razu zastąpione przez te nowe ciała niebiańskie.

Onani mutuwo Koperani

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

4 Bo my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie pragniemy być rozebrani, ale przyodziani, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

Onani mutuwo Koperani

Nowa Biblia Gdańska

4 Bo i żyjąc w tym ciele wzdychamy, przygniecieni z tego powodu, że nie chcemy się rozebrać ale i równocześnie przyoblec; aby to, co śmiertelne zostało pochłonięte na skutek życia.

Onani mutuwo Koperani

Biblia Warszawska 1975

4 Dopóki bowiem jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie chcemy być zewleczeni, lecz przyobleczeni, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

Onani mutuwo Koperani




2 Koryntów 5:4
8 Mawu Ofanana  

W naszym ziemskim namiocie wzdychamy, tęskniąc za mieszkaniem z nieba,


Pochłonie śmierć — na wieki! I otrze Wszechmocny PAN łzę z każdego oblicza, a hańbę swego ludu usunie z całej ziemi — ponieważ tak PAN postanowił.


Dopóki jestem w namiocie mego ciała, uważam, że trzeba pobudzać was przez to przypominanie.


Mój szałas? Odebrany mi i złożony jak pasterski namiot. Zwijam me życie jak tkacz. Odciąłeś mnie od krosien, z dnia na noc położyłeś mi kres.


A nie tylko ono. Podobnie my sami, którzy już mamy pierwszy owoc — Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.


Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy zostaniemy przemienieni,


jeśli się oczywiście nie okaże, że wyjdziemy z tego namiotu nadzy.


Titsatireni:

Zotsatsa


Zotsatsa