M maarii, ŋà i jaabi ko, ‘Ntolu faamaa kotoota le, aduŋ ŋà doo labaŋo soto le, m̀ faamaa ye meŋ wuluu a kotooriŋo. Ñiŋ doo labaŋo baa kiliŋ faa kiliŋñoo faata le, a tuta ate doroŋ ne la a baamaa la karoo la, aduŋ a faamaa ye a kanu baake le.’
M be n na balafaa nooroo jindi la naŋ Dawuda koomalankoolu niŋ Yerusalaamunkoolu kaŋ ne, aniŋ hamoo ka duwaa. I si a je, ì ye meŋ baloo soo, niŋ ì ñaa loota a kaŋ, ì si a la kuwo woosii, ko moo ka a dinkee kiliŋo woosii ñaameŋ. Ì be a saŋakumboo la le kendeke, ko meŋ diŋ foloo faata.
Kanaaninka musoo doo le naata Yeesu kaŋ ka bo wo maafaŋo la. A sarita santo ko, “M Maariyo, Dawuda Dinkewo, balafaa soto n ye. Seetaani jawoo le be n dimmusoo la, aduŋ a ye a toorandi baake le.”
Kabiriŋ a sutiyaata saatewo dundaŋ daa* la, a niŋ baadeelaalu benta, mennu ye furewo naati saatewo banta la. Furewo ñiŋ ne mu a baamaa dinkee kiliŋo ti, aduŋ a baamaa mu furuyaamusoo le ti. Kafu baa meŋ bota saatewo kono, be a fee.
Kabiriŋ ñiŋ kewo ye a moyi ko, Yeesu naata le ka bo Yudeya ka naa Kalilee, a taata a kaŋ. A ye a daani fo a si naa ka a dinkewo kendeyandi, meŋ be naa faa la.