Kabiriŋ Yaawe ye ñiŋ seera diimaalu seeroo taa, a ko a faŋ ye ko, “N te bankoo danka la kotenke hadamadiŋolu la kuwo kamma. Miiroo meŋ ka tara hadamadiŋo sondomoo kono, ka bo a la dindiŋyaa waatoo la, ka ke miira jawoo le ti. Aduŋ n te niilamaa feŋolu bee fanaa kasaara la kotenke ko ŋa meŋ ke teŋ.
A beteyaata le, ŋà seewoo niŋ kontaanoo soto ñoo fee, kaatu i ñiŋ doomaa faata le nuŋ, bari saayiŋ, a baluuta le kotenke. A filita le nuŋ, bari a jeta le.’ ”
Tooñaa-tooñaa, m be a fo la ali ye, waatoo be naa la le, aduŋ a siita le fokabaŋ, waatoo meŋ, furewolu be Alla Dinkewo* la kumakaŋo moyi la. Aduŋ mennu ye a moyi, wolu be badaa-badaa baluwo le soto la.
aduŋ feŋ-wo-feŋ meŋ jeta maloo kono, wo fanaa keta maloo le ti. Wo kamma la, a fota le ko: “Ite siinoolaa, kuniŋ i ye wuli saayaa kono, aduŋ Kiristu be a la maloo mala la i kaŋ ne.”
Ali faata le nuŋ ali la junuboolu kamma la, aniŋ ali daajika kotoo, ali ye meŋ soto sunnabaliyaa kono. Bari Alla naata ali niŋ Kiristu balundi le, a yamfata ǹ na junuboolu bee la.
“A safee n na kafoo malaayikoo ye, meŋ be Saridis saatewo kono: “Nte la kumoo fele, nte meŋ ye Alla la noora woorowuloo soto, aniŋ looloo woorowuloo. “Ŋa ite la kebaaroolu loŋ ne. Moolu ka a miira ko, i be baluuriŋ ne, bari i faata le.