Namar kata, to sharai phi ha la ka sngi da kaba duwai, ba yn ïoh ñiew ïa phi kaba bit ban lait noh na kine kiei kiei baroh ki ban sa jia, bad ban ïeng ha khmat U Khun u briew.”
(“Ha khmih, nga wan kum u nongtuh. Suk uta uba sharai, bad uba ri noh ïa la ki jaiñkup, ïoh ba un ïaid lyngkhuit, bad ba kin ïohi ïa ka jinglehrain jong u.”)
Bad ïa kane, haba ngi ithuh ïa ka Ïa, ba mynta, la dap biang ka por ïa ngi ban khie joit na kaba ïohthiah; namar mynta, ka jingpynim ka kham hajan ïa ngi ïa kaba mynba ngi la ngeit.
To phin leh adkar, to phin ïasharai; naba uta u nongïaleh jong phi uba u Soitan, kum u sing bakyrhuh u ïaid kylleng, u da wad khnang ïa uno uno ruh ba un ïoh nguid tylli.
Haba ki dang ïaleit ban thied te, u la wan uta u nongleit-kurim; te kita kiba la kloi ki la leit hapoh lem bad u sha ka jingkhawai shongkurim; te la khang ïa ka jingkhang.
“Namar kata, to sumar ïa lade, ïoh kumno kumno ba ki dohnud jong phi kin sngewkhia da kaba bam lalot, bad da kaba buaid, bad da ki jingkhuslai pyrthei, bad ba kata ka sngi kan lap kyndit ïa phi kum ka jingriam: