Tito 3:1 - Bëngbe Bëtsa Cabëngaftaca Entsoyebuambna1 Cochtsama chënga chamuatenójuaboma chë mandadënga y inÿe mándayënga chamotsayaunanama, chamotsobedecénama, y ts̈abá yomncá jamama sempre chamotseprontánama. Onani mutuwo |
Chíyeca, Jesucrístbeyeca ats̈be cats̈átanga, ats̈be bonshánënga, Jesucrístbeñe sempre puerte s̈mochtsos̈buáchiye y ndocna te s̈matjaleséncia ndocná ni tondaye chaotsama chábeñe os̈buáchiyana chas̈motsajbanama. Sempre s̈mochtsents̈ena bëtscá jtsamana Bëngbe Utabnabiama trabájayiñe, er ts̈ëngaftanga s̈mondë́tats̈ëmbo, Bëngbe Utabnabiama trabájayiñe ndayá s̈mojamcá, ndocna te nÿe bonamente ntsemnana.
Y chca, ts̈ëngaftanga s̈mochantsobena jtsiyenana jtsamëse nts̈amo Bëngbe Utabná yobos̈cá, y sempre s̈mochántsama nts̈amo chabiama ts̈abá yomncá. Nts̈amo ts̈ëngaftanga chas̈mojtsiyencá ts̈abe soyënga jtsamëse, chents̈ana nÿetsca ts̈abe soyënga echanjóbocna, y ts̈ëngaftanga más ts̈abá Bëngbe Bëtsá s̈mochantsábuatma.
Aca, chë soyënga os̈buachiyë́ngbioye chacojtsabuátambase, aca Jesucristbiama trabájayiñe canÿe ts̈abe oservená cochántsemna. Y mo nda bëtscá añemo jtsebomnama botamana tojtsesacá, cachcá, ácnaca puerte os̈buáchiyana y ainaniñe bëts añemo cochántsebomna; chca echántsemna, chë bënga mondos̈buaché buayenana soye aca icuatsjendá y icoyeunánayeca, y nts̈amo chë ts̈abe buatëmbana soyënguiñe endayancá sempre icuámayeca.
Chíyeca sempre cochtsantjes̈na quem uámana soyama: Mo nda canÿe shinÿañe tojtsajuinÿinÿnacá, chents̈e sempre chaotsoiñama, cachcá aca, chë Bëngbe Bëtsá tcmojats̈etá obenana ts̈abe soyënga jamama, sempre cochtsinÿena. Chë obenana aca conjanóyëngacñe, ats̈be cucuats̈ënga acbe bests̈as̈iñe sënjanjajó y Bëngbe Bëtsá acbiama sënjanimpadá ora.
Chë tcbonjauyana soyëngama, cochjama chë ents̈anga chamotsenójuabnama, y Bëngbe Bëtsabe delante cochjábuayenaye chënga ndoñe yontsamna nÿe palabrëngama jabuachana enatsëtsnayana; er chca, ndocna ts̈abe soye ntjamana, y chca tmojtsenatsëtsná ora, jamana chë soye ouenanënga más bats̈á chamotsos̈buáchema, y jujabuáchana chëngbe ts̈abe juabnënga jtsondbiamama.
Chca endmëna chë Jesucrístbeñe imojtsos̈buachéngbeñe, ndoñe nÿetscanga tmontsajbaná bacna soyënga juabnayana y amana, ni chë chca tmojtsama ents̈ángbents̈ana ndoñe tmontsojuaná. Pero, chca jtsojuánañama tojtsebos̈á, echántsemna canÿa Bëngbe Utabnabiama ts̈abe trabajayá; y chca, mo chë tsafjoca castellano y midio soyëngcá, canÿe uámana trabajuiñe echanjosérvia, y cha sempre echántseprontana ndaye ts̈abe soye jamama.
Cha së́ntseimpadana chaoma ts̈ëngaftanga chas̈motsebomnama nÿetsca ts̈abe soyënga nts̈amo cmojtsëjabotcá, chca, lempe nts̈amo cha yobos̈cá ts̈ëngaftanga chas̈motsamama; y cha Jesucrístoftaca chaboma bë́ngaftaca nts̈amo cha ts̈abá tbojtsinÿancá. ¡Nÿetscanga nÿetsca tescama Cristo chamotsatschuaná! Chca chaotsemna.