12 y canÿe, chë ngomënche uaquiñá chabe taitábioye ibojauyana: ‘Taita, ats̈be otocana soyënga s̈matats̈etá ca.’ As chë befta lempe chë uta uaquiñata yojtëjátaye.
Chë bomnëngna chë yojtsóyents̈jaments̈ana tmonjëftsesegorá, y cabá bomnana imotsóbomñe; y chë viudana tonjëftsesegorá lempe ntsachets̈á yobomncá; masque ts̈a ndbomnëjema, chë vida jtsebomnama lempe ntsachets̈á yobomncá tonjëftsesegorá ca.”
Jesús mënts̈ánaca tojanacuntá: “Canÿe ents̈á uta uaquiñata yojánabamna;
“Chents̈ana baseftaytesna, chë más bobontse uaquiñá lempe nts̈amo ibojobuachcá yojtsatobuiye y chë crocenánaca bën luaroye yojtsoñe, y choca, cha nÿe nts̈amo ibojocochëngcá, mocá yojenobuiye, y chca, lempe yojtsepochóca.
Y masna, acbe uaquiñá chë bacna vida bomna shembásengaftaca acbe crocénana pochocayá tojtashjango ora, chë más minÿica uacná chabiama tcojáshbua ca’ —chë uaquiñá ibojauyana.