اِلهام 15:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ کئے اِنت که چه تئو نتُرسیت، او هُداوند! کئے اِنت که تئیی ناما شئوکتَ ندنت؟ چێا که تهنا تئو پاک ائے. سجّهێن کئومَ کاینت و تئیی بارگاها ترا پرستشَ کننت، چێا که تئیی آدلێن کار زاهر بوتگ‌اَنت.“

اِلهام 15:4 Mawu Ofanana

زَبور 105:7

آ، هُداوند مئے هُدا اِنت. آییئے دادرسی سجّهێن جهانا رسنت.

زَبور 111:9

آییا وتی کئوم مۆکِتگ، تان اَبد وتی اَهد و کَراری برجم داشتگ. آییئے نام پاک و باکمال اِنت.

زَبور 22:23

شما، او هُداتُرسان! آییا بنازێنێت. او آکوبئے سجّهێن چُکّ و اۆبادگان! آییا اِزّت و شان بدئیێت. او اِسراییلئے پدرێچان! آییئے هئیبتا بچارێت.

زَبور 22:27

زمینئے چارێن کُنڈ آییا یاتَ کننت و دێم په هُداوندا پِرَ ترّنت، سجّهێن کئومانی هاندان و کُٹُم آییئے بارگاها سرا جَهلَ کننت.

زَبور 22:3

اَنگت هم تئو پاک و پَلگار ائے، بنی اِسراییل ترا نازێنیت که تئو په بادشاهی نِشتگئے.

زَبور 86:9

او هُداوند! تئیی جۆڑ کرتگێن سجّهێن کئومَ کاینت و ترا سُجدهَ کننت، تئیی ناما شان و شئوکتَ دئینت،

زَبور 89:7

هُدائے تُرس آسمانی هستیانی نیاما سکّ مزن اِنت، آ چه وتی چَپّ و چاگردئے سجّهێنان باکَمالتِر اِنت.

زَبور 97:8

سَهیون اِشکُنت و شادهیَ کنت و یَهودیَهئے جنک گَل اَنت چه تئیی دادرسیا، او هُداوند!

زَبور 99:5

مئے هُداوندێن هُدایا شان و شئوکت دئیێت و آییئے پادانی پدگئے دێما پرستش کنێت، که آ پاک اِنت.

زَبور 99:9

مئے هُداوندێن هُدایا شان و شئوکت بدئیێت، آییئے پاکێن کۆهئے سرا آییا پرستش کنێت، که هُداوند، مئے هُدا پاک اِنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 15:9

تانکه دَرکئوم، هُدایا په آییئے رَهمتان ستا و سنا بکننت. اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”پمێشکا ترا کئومانی نیاما ستا کنان و تئیی ناما نازێنان.“

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:16

چێا که نبیسگ بوتگ: ”من پاک آن و شما هم باید اِنت پاک ببێت.“

اِلهام 11:15

هپتمی پرێشتگا وتی کَرنا جَت. آسمانا بُرزێن تئوار اَتنت که گوَشگا اَتنت: ”دنیائے بادشاهی مئے هُداوند و آییئے مَسیهئے بادشاهی جۆڑ بوتگ و آ اَبد تان اَبد بادشاهیَ کنت.“

اِلهام 14:7

گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”هُدائے بیمّا دلا بدارێت و آییا شان و شئوکت بدئیێت چێا که آییئے دادرسیئے ساهت آتکگ و رَستگ. هماییا پرستش بکنێت که آسمان و زمین، دریا و آپی چَمّگی جۆڑ کرتگ‌اَنت.“

اِلهام 16:5

گڑا من اِشکت که آپانی پرێشتگ گوَشگا اَت: ”تئو آدل ائے، تئو که هستئے و بوتگئے، او پاکێن! چێا که تئو اے دادرسی کرتگ‌اَنت.

اِلهام 16:7

و من اِشکت که کُربانجاه گوَشگا اَت: ”هئو، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی دادرسی راست و په اَدل اَنت.“

اِلهام 19:2

چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“

اِلهام 19:8

آییا لیلُمێن، رُژنا و سپاێن گُد، په گوَرا کنگا دئیگ بوتگ.“ لیلُمێن گُد، هُدائے پَلگارتگێن مردمانی پهرێزکاری اَنت.

اِلهام 3:7

په پیلادِلپیائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر هماییئیگ اَنت که پاک و راست اِنت، هماییئیگ که داوودئے کلیتی دستا اِنت. آ چیزّا که آ پَچ بکنت، کَسّی بند کرتَ نکنت و آ چیزّا که آ بند بکنت، کَسّی پَچ کرتَ نکنت. آ چُشَ گوَشیت:

اِلهام 4:8

چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هست‌اِنت و آیگی اِنت.“

اِلهام 6:10

زار زارا گرێوگ و گوَشگا اَتنت: ”او پاک و راستێن هُداوند! تان کدێن دادرسیَ نکنئے و مئے هۆنئے بێرا چه زمینئے سرا نِشتگێنانَ نگرئے؟“