39 تئو گۆن وتی هزمتکارا بَستگێن اَهد و پئیمان پَد تَرّێنتگ و آییئے تاج، زمینا دئور داتگ.
پرێشانیانی تها گوَشتُن: ”هرکَس درۆگبند اِنت.“
دژمن منی رَندا کپتگ، آییا منا زمینا دئور داتگ، منا تهاریا جَهمنندی کرتگ کوَهنێن مُردگانی پئیما.
مارا دژمنانی دێما پدَ کنزێنئے و بدواه مارا آوارَ جننت.
وتی کئومِت گرانێن جاوران پرّێنتگ، مارا مدهۆش کنۆکێن شرابِت وارێنتگ.
تئیی پاکێن جاگهاِش آس کَشِّت و هاک و پُر کرت، تئیی نامئے منندجاهِش پَلیت کرت.
منَ گوَشان: ”اے شَکّ و سئوال منا رنجێننت نون هما اهد و باریگانی هئیالا کپان که بُرزێن اَرشئے هُدایا وتی راستێن دست شهارتگ.“
تئو آییئے شان بُرتگ و تَهت هاکان دئور داتگ.
ایسّایا پَسّئو تَرّێنت: ”انّون تئو نزانئے من چے کنگا آن، رَندا سَرپدَ بئے.“