37 چۆ ماها تان اَبد برجاهَ مانیت، که جمبرانی تها تچک و راستێن شاهدے.“ اۆشت...
تئو ماه په وهدانی نشان کنگا اَڈّ کرت و رۆچ وتی اێر نِندگئے وهدا زانت.
آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت، تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.
او هُداوند! آسمان تئیی اجبێن کاران ستا کنت و تئیی وپاداریا هم، پاکێنانی دیوانا.