زَبور 87:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ مِسر و بابِلا گۆن همایان هۆر هسابَ کاران که منا زاننت، پیلیستیه و سورا هم، گۆن کوشا هئوار. اِشانی بارئوا گوَشگَ بیت: ”اے همۆدا پێدا بوتگ“.

زَبور 87:4 Mawu Ofanana

زَبور 137:1

بابِلئے کئورانی کَشا، ما نِشت و گرێت، وهدے ما سَهیون یات کُرت.

زَبور 45:12

سورئے شهرئے مردم گۆن وتی ٹێکیا کئیت، شهرئے هستۆمندێن مردم تئیی رزا و وشنۆدیئے رندا بنت.

زَبور 68:31

کاسِد چه مِسرا کاینت هَبَشَه اشتاپیا وتی دستان دێم په هُدایا بُرزادَ کنت.

زَبور 89:10

تئو رهاب، لاشێئے پئیما درُشت و گۆن وتی زۆرمندێن باسکا وتی دژمن شنگ و شانگ کرتنت.

دانیال 4:30

بادشاها گوَشت: ”اے هما مزنێن بابِل نه‌اِنت که من گۆن وتی زبردستێن زۆرا اَڈّ کرت که منی پُرمڑاهێن شان و شئوکتا زاهر بکنت و منی شاهی کَلات ببیت؟“

کاسِدانی کار 8:27

آ پاد آتک و راه گپت. راها، گوَهتگێن مردے دیستی که هَبَشَهئے مُلکا، ”مَلکه کَنْداکَهئے“ کلیتدار اَت. اے مرد اورشَلیما په زِگر و دْوایا شتگ‌اَت و

اِلهام 17:5

آییئے پێشانیگا نامے نبشته اَت که رازے اَت: ”مزنێن بابِل. کَهبگانی و زمینئے پَلیتیانی مات“.

اِلهام 18:2

گۆن مزنێن تئوارێا کوکّاری کرت: ”کپتگ، کپتگ، مزنێن بابِل، نون پلیتێن روهانی منندجاه بوتگ و هر ناپاکێن اَرواهئے جاگه اِنت و هر ناپاکێن مُرگئے کدۆه اِنت و هر ناپاک و بَژّناکێن سَهدارئے لۆگ اِنت.“