زَبور 62:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ په زُلم و زۆرا تئوکل مکنێت و په دُزّیا اُمێت مبندێت، هرچُنت که شمئے مال گێشترَ بیت، په آییا دل مبندێت.

زَبور 62:10 Mawu Ofanana

زَبور 39:6

بێشکّ انسان چۆ ساهگێا چکرّیت، بێشکّ که آ مُپت و ناهودگا تچ و تاگَ کنت، مُچّ و اَمبارَ کنت، بله نزانت که کئیا رسنت.

زَبور 4:3

بزانێت که هُداوندا هُدادۆست په وت زرتگ و جِتا کرتگ‌اَنت. وهدے هُداوندا تئوارَ کنان، آ اِشکنت.

زَبور 49:6

آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 52:7

”هئو! اِش اِنت آ کَس که هُدایی وتی کلات نکرت. تئوکَلی وتی بازێن مال و دئولتئے سرا بست و وتی برباد کنگا توانا بوت.“

زَبور 91:14

هُداوندَ گوَشیت: ”آ که منا دۆستَ داریت آییا نجاتَ دئیان و هماییئے پُشت و پناهَ بان که منی ناما زانت.

مَرکاس 10:23

ایسّایا چارێن نێمگان چارت و گۆن وتی مریدان گوَشتی: ”په مالدارێن مردمان، هُدائے بادشاهیا پاد اێر کنگ سکّ گران اِنت.“

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:10

چێا که زَردۆستی هر وڑێن بدێن کارانی ریشّگ و ونڈال اِنت. لهتێن که په زرّا هُدۆناک اِنت، ایمانئے راهِش یله داتگ و گَم و رَنجان کپتگ‌اَنت.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:17

هما مردم که اے دنیایا هستۆمند اَنت، آیان هُکم بدئے که گُروناک مبێت و وتی اُمێتا گۆن وتی مال و هستیا مبندێت که مال و هستیَ کئیت و رئوت. وتی اُمێتا هُدائے سرا ببندێت که گۆن دَسپَچی مارا اَلکاپ و پراوانێن زندے دنت.