زَبور 46:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ ”وتا بدارێت و بزانێت که من، هُدا آن، کئومانی سرا هُکمران و جهانا هاکم.“

زَبور 46:10 Mawu Ofanana

زَبور 100:3

بزانێت که هُداوند، هُدا اِنت، هماییا مارا اَڈّ کرتگ و ما هماییئیگ اێن، ما آییئے کئوم، آییئے چَراگاهئے رمگ اێن.

زَبور 21:13

او هُداوند! گۆن وتی زۆر و توانا اَنچش مزن‌شان باتئے. تئیی واک و کدرتا ستا کنێن و نازێنێن.

زَبور 37:15

بله آیانی زَهم، وتی جندئے دلا نندیت و کمانِشَ پرُشنت.

زَبور 57:5

او هُدا! آسمانانی سرا باتئے، تئیی شئوکت سجّهێن زمینا شِنگ بات.

زَبور 83:18

بِلّ بزاننت که تئیی نام هُداوند اِنت و تهنا تئو، او بُرزێن اَرشئے هُدا، سجّهێن زمینئے سرا هاکمیَ کنئے.

دَرگوَز 18:11

نون منَ زانان که هُداوند چه آ دگه سجّهێن هُدایان مستر اِنت. چێا که وتی مهلوکی چه گُروناکێن مِسریانی زُلم و زۆراکیان رَکّێنت.“