زَبور 4:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸ آرامیا دراجَ کشّان و واب هم کپان، چیا که تهنا تئو، او هُداوند، منا اێمنیئے تها نندێنئے.

زَبور 4:8 Mawu Ofanana

زَبور 16:11

تئو منا زِندئے راها سۆجَ دئیئے و وتی بارگاها منا چه شادمانیا سررێچَ کنئے. تئیی راستێن کَشا، وشّی اَبدمان اِنت.

زَبور 3:5

من آسودگ وپتان و پاد آتکان، چیا که هُداوند منی پُشت و پناه اَت.

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 5:10

آ په ما مُرت که ما، تُرے زندگ ببێن یا مرکا واب، گۆن آییا زندگ بمانێن.

اِلهام 14:13

گڑا من چه آسمانا تئوارے اِشکت، گوَشگا اَت: ”نبشته کن: مُردگ بَهتاور اَنت، هما که چه اِد و رند هُداوندئے راها مرنت.“ پاکێن روه هم گوَشیت: ”هئو، آیانی زهمت‌کَشّیَ هَلّنت و آ آرامَ گرنت، چێا که آیانی کرتگێن کار آیانی همراه اَنت.“