1 وهدے هُداوندا سَهیونئے وشبَهتی پِر تَرّێنت و آورت ما پوره واب گندگا اتێن.
وتی سکّی و سۆریانی وهدا من گۆن هُداوندا پریات کرت و آییا منا پَسّئو دات.
چمّان دێم په کۆها چستَ کنان منا کُمکّ چه کجا رسیت؟
آیان که گوَشت: ”هُداوندئے لۆگا برئوێن“ من شادان بوتان.
وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان، تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.
”اگن هُداوند گۆن ما گۆن مبوتێن،“ اِسراییل بگوَشات:
آ که هُداوندئے سرا تئوکلَ کننت سَهیونئے کۆهئے پئیما اَنت که سُرێنگَ نبیت و تان اَبد برجاهَ مانیت.
کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُداوند وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.
کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُدا وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.
او هُداوند! تئو وتی سرڈگارا رهمت گوَرت و آکوبئے گوَستگێن وشبهتی پدا پِر ترّێنت.
تئو وتی کئومئے مئیارباری بَکشِتنت و آیانی سجّهێن گناه پۆشِتنت. اۆشت...
بله وهدے آیان اے هبر اشکت که ایسّا زندگ بوتگ و مَریما دیستگ، باوَرِش نکرت.
کاسِدان، جنێنانی هبر بے سر و بُنێن هبر زانت و باوَرِش نکرتنت.
آ، چه شادمانیا هئیران و هَبَکّه بوتنت و باوَرِش نکرت. گڑا، جُستی کرت: ”گۆن شما په ورگا اِدا چیزّے هست؟“
پِتْرُسا پرێشتگئے رَند گپت و ڈنّا در آتک، بله سری پِر نبوت که په راستی اَنچُش بئیگا اِنت، هئیالی کرت بلکێن شُبێنے.