28 منی اَرواه چه اندۆهانَ نالیت، منا وتی هبرئے هسابا مُهکم کن.
بۆجیگ بُرزاد تان اَرشا شتنت و جهلاد تان جُهلانکیان کپتنت و چه جنجالا آیانی اَرواه آپ بوت.
چه وتی پاکێن جاگها په تئو کُمک برسێنات و چه سَهیونا ترا مَدَت کنات.
چۆ که آپا رێچگ و تالان بوتگان سجّهێن هَڈُّن چه بندان در آتکگاَنت. دلُن چۆ که مۆما آپ اِنت و سێنَگا سۆچیت.
هُداوندئے ودارا بئے، زۆرمند بئے و دلا ڈَڈّ کن. هئو! هُداوندئے ودارا بئے.
هُداوند وتی کئوما واک و کدرت ببَکشات، هُداوند وتی کئوما گۆن سُهل و اێمنی برکت بدئیات.
من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.
نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.