زَبور 119:173 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷³ تئیی دست په منی کُمکّ کنگا تئیار بات که من تئیی رهبند گچێن کرتگ‌اَنت.

زَبور 119:173 Mawu Ofanana

زَبور 119:111

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.

زَبور 119:117

منا مُهر بدار که بِرَکّان، مُدام تئیی هُکمانی زِگرا کنان.

زَبور 119:30

من وپاداریئے راه در چتگ، وتی دل تئیی هُکمانی منّۆک کرتگ.

زَبور 119:35

وتی هُکمانی راها منی رهشۆن بئے، که منی وشّی همِشانی تها اِنت.

زَبور 119:40

په تئیی رهبندان هُدۆناک آن، چه وتی اَدلا منا زندگ بدار.

زَبور 119:94

منا برَکّێن که تئییگ آن تئیی رهبندانی شۆهازا بوتگان.

زَبور 37:24

تُرے بٹَگلیت، زمینا نکپیت، چیا که هُداوند آییئے نگهپان اِنت.

مَرکاس 9:24

بچکّئے پتا هما دمانا کوکّار کرت و گوَشتی: ”منا باور اِنت، اگن منی باور نِزۆر اِنت، کُمکّ بکن تان پُرزۆرتر ببیت.“

لوکا 10:42

بله تهنا یکّ چیزّ زلورت اِنت. مَریما هما گهترێن په وت گچێن کرتگ که چه آییا پَچ گِرگَ نبیت.“

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 4:13

من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.