زَبور 119:117 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹⁷ منا مُهر بدار که بِرَکّان، مُدام تئیی هُکمانی زِگرا کنان.

زَبور 119:117 Mawu Ofanana

زَبور 119:48

من په تئیی هُکمانی زورگا وتی دست شهار داتگ‌اَنت که منا دۆست اَنت و تئیی پرمانانی سرا پِگرَ کنان.

زَبور 119:6

گڑا آ وهدا که تئیی سجّهێن هُکمانی نێمگا چاران، شرمسارَ نبان.

زَبور 139:10

اۆدا هم تئیی دست منی رهشۆنیا کنت و تئیی راستێن دست منا مُهرَ داریت.

زَبور 17:5

منی پادانی پد تئیی راها نَکش اَنت، پادُن نلرزتگ‌اَنت.

زَبور 18:22

آییئے پرمان مُدام منی چمّانی دێما بوتگ‌اَنت و آییئے هُکم چه وت دور نداشتگ‌اَنت.

زَبور 71:6

چه پێدایشا منی کُمک کنۆک بوتگئے، اے تئو بوتگئے که منا چه ماتا پێدا کرتگ، منی ستا و ساڑایگانی دێم مُدام گۆن تئو اِنت.

زَبور 73:23

اَنگت هم مُدام گۆن تئو آن، تئو منی راستێن دستا گرئے.

پولُسئے کاگد په رومیان 14:4

تئو کئے ائے که دگرێئے هِزمتکارئے سرا هُکم ببُرّئے؟ آ وتی جندئے هُدابندئے پێشگاها اۆشتیت یا کپیت. بله بزان که اۆشتیت، چێا که هُداوندا اے واک هست که آییا بداریت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:5

شما هُدائے سرا باور کرتگ و هُدا هم گۆن وتی زۆر و واکا په هما نِجاتا شمئے نِگهپانیا کنت که چه انّونا تئیار اِنت و آهری زمانگا پَدَّرَ بیت.

یَهودائے کاگد 1:24

هما که شمارا چه ٹَگل ورگ و کپگا مُهر داشتَ کنت و بےائیب و گۆن مزنێن شادمانیے شمارا وتی پرشئوکتێن درگاها برت و سر کرتَ کنت،