34 اَنگت پِتْرُس هبرا اَت که جمبرێا آیانی سرا ساهگ کرت. وهدے جمبر آیانی سرا ساهێل بوت مریدان تُرست.
گڑا من تهنا بوتان و اے مزنێن شُبێنا چارگا اَتان، منی واک و توان هلاس بوت، منی دێمئے رنگ زرد ترِّت و منی تها هچّ واک و توانے پَشت نکپت.
وهدے آ دوێن ایسّایا رُکست کنگ و رئوگی اَتنت، پِتْرُسا گوَشت: ”واجه! مئے اِدا بئیگ سکّ شَرّ اِنت، بِلّ که ما سئے ساهگ و کاپارَ بندێن، یکّے په تئو، یکّے په موسّا و دگرے په اِلیاسا.“ بله پِتْرُسا وت نزانت چے گوَشگا اِنت.
چه جمبرا تئوارے رُست: ”اے منی گچێنی بَچّ اِنت. شما اِشیئے هبران گۆش بدارێت.“
من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.