29 اگن اے چُکّا هم چه منَ برێت و اِشیا تاوانے برسیت، من چه گَمانَ مِران و منی پیرێن سرئے هۆن شمئے گردنا بیت.‘
آکوبئے سجّهێن بَچّ و جنکّ په آییئے تَسَلّا دئیگا آتکنت، بله آ تَسَلّا نبوت. گوَشتی: ”من پُرسیگا پُرسیگ مُردَگانی جهانا، وتی چُکّئے کِرّا جَهلادَ رئوان.“ و پت مُدام په ایسُّپا گرێوَگا اَت.
آیانی پت آکوبا گوَشت: ”شما منا بےائولاد کنگا اێت. ایسُّپ هم نێستاِنت و شَمون هم. نون شما بِنیامینا پچ گِرگَ لۆٹێت. اے سجّهێن کَهر منی سرا کپگا اَنت.“
بله آکوبا گوَشت: ”منی چُکّ گۆن شما نئیئیت گۆن. آییئے برات مُرتگ و بَسّ جندی پَشت کپتگ. اگن شمئے اے سپرا تاوانے برسیتی، من چه گَمانَ مِران و منی پیرێن سرئے هۆن شمئے گردنا بیت.“
آکوبا ایسُّپئے برات بِنیامین گۆن آ دگه براتان دێم ندات، گوَشتی چۆ مبیت که تاوانے برسیتی.
پُرواکێن هُدا آ مردا په شما رهمدل کنات که شمئے آ دگه براتا و بِنیامینا گۆن شما آیگا بِلّیت. بله اگن من چُکّ باهێنتنت وَه منی بَهت و نَسیب.“