23 چه لیاها روبِن، که آکوبئے ائولی چُکّ اَت و شَمون و لاوی و یَهودا و ایسّاکار و زِبولون اَتنت،
لابانا دو جنێنچُکّ هستاَت. مسترێنئے نام لیاه اَت و کَسترێنئے نام راهیل.
وهدے هُداوندا دیست که لیاه آکوبا نادۆست اِنت، آییارا چُکّی دات، بله راهیل سَنٹ و بےائولاد اَت.
مۆلد و مۆلِدانی چُکّی دێما کرتنت، چه آیان و رند لیاه و لیاهئے چُکّ و چه لیاه و چُکّان و رند، راهیل و ایسُّپ پُشت پُشتا.
او روبِن! تئو منی ائولی چُکّ ائے، منی واک و تْوان ائے، منی مردانَگیئے ائولی نشان ائے، مڑاه و زۆرئے شان ائے.
آکوبئے هما مردێنچُکّ که هر یکّێا وتی لۆگئے مردم زرتنت و گۆن آکوبا مِسرا شت گۆن، آیانی نام اِش اَنت:
هُدایا گۆن اِبراهێما اَهد و کَرارے بست که آییئے نشانی مردێنچُکّانی سُنّت کنگ اِنت. پمێشکا، وهدے اِبراهێما اِساکێن چُکّ بوت، هشتمی رۆچا سُنّتی کرت. همے ڈئولا اِساکا وتی چُکّ آکوب و آکوبا وتی دوازدهێن چُکّ، که مئے کئومئے کَبیلهانی بُنپیرُک اَنت، سُنّت کرتنت.
چه شَمونئے کَبیلها دوازده هزار، چه لاویئے کَبیلها دوازده هزار، چه ایسّاکارئے کَبیلها دوازده هزار،