15 آ مارا هم دَرامدێئے هسابا چاریت. آییا مارا بها وَه کرتگ، مئے بهائے زَرّی هم وارتگاَنت.
شپ که بوت، وتی جنکّ لیاهی زرت و آکوبئے کِرّا برت و آکوب گۆن آییا هۆر بوت.
په اے جَن و چُکّانیگی که تئیی هِزمتُن کرتگ، اِشان منا بدئے که زورانِش و رئوان. تئو وتَ زانئے که من په تئو چینچُک کار کرتگ.“
راهیل و لیاها گوَشت: ’مارا وَه نون پتئے لۆگا میراسے نێست.
آ سجّهێن مال که هُدایا چه مئے پتا پَچ گپت، اَلّما مئیگ و مئے چُکّانیگ اِنت. گڑا هما پئیما بکن که هُدایا ترا گوَشتگ.‘“
تئیی لۆگا بیست سالا منی هال همے بوتگ. من چارده سال تئیی دوێن جنکّانی هاترا په تئو کار کرتگ و شش سال تئیی رمگانی هاترا. اَنگت تئو ده رندا منی مُزّ بدل کرتگ.