28 اِساکا ایسّو دۆستتر اَت که شکارئے گۆشتانی تامی وشَّ بوت. رِبِکّایا آکوب دۆستتر اَت.
گڑا آکوب شت، شِنکّی گپت و وتی ماتئے کِرّا آورتنت و ماتا وشتامێن ورگے هما پئیما اَڈّ کرت که آکوبئے پتا وشَّ بوت.
آکوبا گوَشت: ”من ایسّو آن، تئیی ائولی چُکّ. من هما پئیما کرت که تئو گوَشتگاَت. پاد آ، بِنند و چه منی شکارا چیزّے بوَر که منا برکت دات بکنئے.“
گڑا گوَشتی: ”منی چُکّ! چه وتی شکارا کَمُّک بیار که بوَران و رندا ترا برکت بدئیان.“ آکوبا ورگ آورتنت و آییا وارت. شرابی هم آورت و اِساکا وارت.
پمێشکا وتی سِلاهان، وتی تیردان و کمانا بزور و گیابانا برئو و په من شکارے بکن.
آییا هم وشتامێن ورگے اَڈّ کرت و په وتی پتا آورت. گوَشتی: ”منی پت! پاد آ، بنند و چه منی شکارا چیزّے بوَر که منا برکت دات بکنئے.“
وشتامێن ورگے په من تئیار کن و بیار که بوَران و چه مرکا پێسر ترا برکت بدئیان، اَنچێن ورگے که منا دۆستَ بیت.“
برئو و چه رمگا په من دو شَرّێن شِنکّ بیار که من په تئیی پتا وشتامێن ورگے اَڈّ کرت بکنان، هما پئیما که آییا دۆستَ بیت.