Thodŏpho 22:1 - Geba Roman New Testament1 “Jè thè̆buwe tòcò, Ŏ apa tòcò, sòkhĕńebò̄ jò d́ò dè d́ŏ dèwolai ane d́ŏ thĭ hlò̆mò̄ nu tîkî.” Onani mutuwo |
Tòcò cò ḿî bija jo ladēplo cè ḿî da acè̆ nè hnò̆nu zî dî thîhè̆ be ńò ńò. Jŭdapho tòcò sathîńî le hwă Alèssăndro d́ŏ ahlò̆mò̄ d́ō, bija tòcò kèwohtŏphu ikhoiă cè tòcò nu. Mèhwă Alèssăndro jehta acukhò bija kò òzòlò anikhĭ cab́ô̆htè cò kò d́ò hlî̆htaphlò̆htabò̄ dèwîdèkè̆ jo nu.
B́ĕ Păulu tcahtîgè bija gīpho dopho ḿî Saducè̆pho, alewe dopho ḿî Pharizè̆pho d́ō zo johtagè acirradè tòcò, cò d́ò, “Thè̆buwe tòcò, jî ḿî Pharizè̆pho dèbwè, kî Pharizè̆ apho dèbwèbwè. D́ŏ wè dèsascĭi dèhtaboge akhoacè̆, khŏnujo jè b́ègè dècirra,” cò d́òhtagè do.
Thŏni hwă zo jo ladēplogè Jŭdapho akhoane tòcò nu. B́ĕ bija tòcò ladēplo lōwa nu, cò d́ò lōwa tòcò, “Ŏ thè̆buwe tòcò, ja da htad́ĕd́ò nòthò̆ wa khwĭpho anuad́ò̆ kî mocè̆phè̆do tòcò dimĭ ńò hnò̆nu, jè b́èphògè d́ŏ Jerŭsalèm u bu nu kî b́è ilagè d́ŏ Rŏmapho tòcò acukhòbu nu.
Tcabò̄, Kib́ĭcè mèphî̆htagè thĭ dèothootha danè̄ nu. Thĭ thosôthasôgè pwedè̄? Thĭ b́è sathakă akè d́è̆lî̄ thĭ ḿî aòhlô̆gè dèkèḿè pwedè̄? Thĭ b́è mèkhethagè pwedè̄? Thĭ thaphuthaganāgè pwedè̄? Thĭ thaè nib́ègè pwedè̄? Thĭ ilagè thĭ ne pwedè̄? Thĭ thaèni dè gī cirra bija amèkèḿèdè tòcò pwedè̄? D́ŏ dè gŏmimi abu thĭ d́è̆lî̄gè htè thĭ mò b́èd́òb́èsa dimĭ tò ò ńò nu.
Thĭ ò thèjô̆ tèpwè d́ŏ ja thabu nu. Mègōnu d́ō, jè dèbè̄thobè̄tha thĭ kho acab́ô̆ gōjo nu ḿî ab́èabò tèpwè. Manè̄, b́ĕ jò òwe dèkî̆dî̄ abu khŏnujo ḿîwî, kî b́ĕ jò òhlô̆òlawe kî khad́îd́ăi Vanzĕlō kî mèhmemèglo za akhè̆ ḿîwî, thĭ nib́èkô tèpwè ja kă dèhludètă htè Kib́ĭcè ila jè nu.