Rŏma 12:1 - Geba Roman New Testament1 Jè thè̆buwe tòcò, ja damò thĭ gā hmăibò̄ Kib́ĭcè adèkhòwèhmòb́è acab́ô̆ bwè atani dègomo ò tòcò nu, d́ŏ dèihta thĭ neb́î̆cè acab́ô̆ dèhlu tcahtĭ ab́ètha Kib́ĭcè tòcò nu. Onani mutuwo |
Dòniphînibò̄ ḿè bija Lākhopho aò khwè̆b́a thĭ tòcò adèphîdèmè ḿè. Ḿî b́ăkhlèbò̄ thĭ dègemeelô d́ŏ dègomogamā athè̆ abu nu. Ajo ḿî klèthòò̆ ad́è̆lî̄ wa Kib́ĭcè adèthaèni kî amèthîhè̆ wa dèzwî̄dèè htè Kib́ĭcè thaèni kî dè apĕhtazòhta amò mè tòcò nu.
Thĭ thîhè̆ tèpwè htè b́ĕ thĭ ŏlăphlalakô agā khazô bija dèbwèbwè d́ō, thĭ phî̆htagè zô zô zè bwè nu, kî taplakhă lò thĭ gî̄ ḿî ma dèkhòwè azôabwè d́ō, agē leihŭ thĭ d́ŏ dèthĭklè̆ nu, ḿî taplakhă lò thĭ dî ḿî za dèsòkhĕńelēthèhô̆ htè aleihŭ wa d́ŏ Kib́ĭcè dèdî̄dèhma azô ńò.
D́ŏ B́ĭcè Jezŭ Krĭstu ami abu, thè̆buthè̆we tòcò, Ja damò thĭ agā pragebò̄ thĭ dèthaèni da la lōwa ńò acè̆ nu, kî òibò̄ ḿè dèlamulapha d́ŏ thĭ kho thĭ klè̆ ḿè. Òi pĕhtazòhtabò̄ dèjīdèd́wă d́ŏ dè tholajīthalad́wă, kî thôrô̆ kî thĭ gā darahlè lōwa nu, thĭ kò òplosò̆jībò̄ lōwa d́ŏ dèb́udènè kî dèphîdèmè abu nu.
Jè dèthaganāi kî jè dèmulè̄sascĭ adogudŭ ḿî jè gè̄ dè bè̄ladēda b́èbò̄ dèphîdèmè alab́è jè dimĭ ńò, ḿî gŏ asŏakhè̆ nu, lasăd́è̆è khŏnujo, tha adèkhŭdèhè̆ gē pĕhtazòhtabò̄ ju bu, thĭ ḿîwî, thôḿô̆ ḿîwî, Krĭstu kè̄ b́è dèmèhĭmèhtè̆ d́ŏ je neb́î̆cè thèd́è̆bwè nu.
Mègōnu d́ō, ajo ḿî cèkăklè htè ji nib́è thĭ dèila jè lŏcăcè anikhĭ, kîd́ò̆ aḿîgè dè aòè d́olĭ kî jo lobagè tòcò nu. Khŏnujo, ji nib́ègè dèlŏcăcè, d́ŏ Epaphròdĭtus le thè̆ ni jè thĭ dèi tòcò akhoacè̆, dè aloba ji nikhĭ tòcò ò pĕhtazòhta htŏ tèpwè. Dè ajo tòcò mè acab́ô̆ dèhluhnŭẃi d́ŏ ab́èhluhtai Kib́ĭcè ò, htè ab́ètha Cè kî amèmòtha Cè nu.