39 Jezŭ sò̆hto ò hwă d́ŏ zò hlò̆mò̄ zò hò̆gè dèsè̆ d́ō abāladē danā tèpwè cè, kî zè wè̄hto mèamèò̆ ni tèpwè bija tòcò nu.
Jezŭ hèhta hwă Sinagŏgā abu d́ō, ploplo kî Zăkomo kî Zowănnī Ze legè d́ŏ Simŏnè kî Andrĕa ahibu nu.
Jezŭ hò̆ cè kî Cò d́ò, “Òzòlò, hèhtakè̆ d́ŏ cò ò nu.” Dèscidèhnè htîladē hwă cè d́ŏ bija aboklè̆, ahèhtakè̆ tèpwè, ḿî adèmè tèpwè cè da dimĭ ńò.
Dèscidèhnè hèhtakè̆ d́ŏ bija alò òè̆bwè kî kèwohta, “Ni ḿî Krĭstu, Kib́ĭcè Apho.” Ḿî Jezŭ hò̆ cè tòcò kî Ci ti i tèpwè lōwa tòcò akhwè agî̄ jî̄b́èhta ńò. Manè̄ cè tòcò thîhè̆ htè Zî ḿî Krĭstu akhoacè̆ nu.
Mègōnu d́ō, bōhmubicè tòcò lehtî Jezŭ, htowè̄ cè, kî d́ò, “Sara! Sara! Wi gī thĭgè hlè̆mè̄ tèpwègè jo!” cò d́ò lōwa do. B́ĕnu Jezŭ wè̄hto kî hò̆gè Gīlli kî htĭ khlodo d́ō, asò̆tab́a d́ō pwè alaṕwè, dèòzòlògè.