2 “D́ò̆sabò̄ wa, nè mè dè ajo tòcò ḿî ni nib́è akhwè d́òlè̄? Bò̄bwè ila nè dè dècô̆thèlè̆ bwè?” cè tòcò dè̆gè lōwa do.
Dinitèthè̆ b́ĕ Jezŭ thôithò̆i bija d́ŏ Zarādo abu, kî d́ò̆htôd́ò̆dèlèi Vanzĕlō akhî nu, Phŭgido tòcò kî Skrĭbāpho tòcò kî athobwethabwe tòcò lehtî Jezŭ kî cò d́ò lōwa,
Jezŭ d́òscĭge cè tòcò gōjo, “Jè kè d́è̆ d́ò̆ thĭ, d́ò̆sa tca ma jè dèdè̆.
Mègōnu d́ō, Jŭdapho tòcò d́òscĭge Cè, “Nè d́è̆lî̄ wa Nè mè dècòklî ajo tòcò nu ḿî Ni nib́è dèkhwèdèja d́òlè̄?” cè d́è̆gè lōwa do.
Amèdè atè b́èklè ńò dèbwè saphlòḿĭ hwă cè, cò d́ò lōwa, ‘Bò̄bwè lè̄hta nè wo kho aŭidè kî acirradè bwè?’
“Thĭ agò̄ hma kî athasa akhwĭ, Thĭ htakhokă nènògè Spirito Tcahtĭ acab́ô̆ thĭ phĭ thĭ phŭ mègè nu.