41 Kî Petru d́ògè Cè, “B́ĭcè, ńò d́ò̆sa dègèlè ajo ḿî wi nikhĭ lò ā? Ḿî lŏcăcè anikhĭ ā?” Cè d́è̆gè lōwa do.
Dè d́ŏ Jò d́ò thĭ jo, Jò d́òkô bija lŏcăcè lò. Kasèwāsè dôibò̄!”
Mèhwă Ze geb́ahtî Zo bōhmubicè tòcò nu. Anu tòcò sòḿĭlōgè. Cò d́ògè Petru, “Simŏnè, ńò sòḿĭgè ā? Nô dô dôikèhta thagò̆ danare ńò ā?
“Ḿî zôpho htè athîhè̆ ab́icè adèthaèni, kî ada pradòlò ane zi nikhĭ ńò kî adèmèkô zè dèthaèni akă ńò dèbwè nu kè b́èmūb́èhtakò̆ pwĕdimi.
Ḿî cè htè adî thîhè̆gè ńò kî amènigè dè amò tani hnèmūhnèhta dèbwè nu kè b́èmūb́èhtakò̆ tîkî lò. Bija htè dèilani do dèbwè nu, kè̄ b́è ilage do b́èkò̆, kî bija htè dèilani òèòò dèbwè nu, dè gā dage òèòòkò̆ cè.”
Dèlŏcăcè adèkŭdu akhî b́ôhtî htŏ. Mègōnu d́ō, kasèwāsèbò̄ thĭ ne kî sòmò̆dôibò̄ d́ŏ dèthèb́è̆ aklè̆ nu.
Òphôthèńèbò̄! Manè̄ d́ō, thĭ thè̆d́ĕd́ò Mod́èlî nu hè dîwî̄dewe acab́ô̆ glādo agèjè tod́ŏ awāhlè agū hjŭnīa bija akhò̆ nu.